De Nieuwe Wet Duurzame Arbeidsmarkt (WAB) is een Nederlandse wet die op 1 januari 2020 in werking is getreden. Deze wet is bedoeld om de arbeidsmarkt meer flexibel en duurzaam te maken, en om onzekerheid voor zowel werknemers als werkgevers te verminderen. Het introduceert onder meer nieuwe regels voor flexibele contracten, oproepcontracten en uitzendwerk. Het is bedoeld om oneerlijke concurrentie tegen te gaan en de bescherming van de rechten van werknemers te verbeteren.
Deze aannames vormen de basis voor de nieuwe regels die zijn opgenomen in de Nieuwe Wet Duurzame Arbeidsmarkt.
Sommige mensen vinden dat de wet de rechten van werknemers heeft versterkt en de arbeidsmarkt meer flexibel heeft gemaakt. Ze vinden ook dat de wet oneerlijke concurrentie heeft aangepakt en een gelijk speelveld heeft gecreëerd tussen flexibele en vaste contracten.
Aan de andere kant zijn er mensen die vinden dat de wet de flexibiliteit van de arbeidsmarkt heeft belemmerd en werkgevers onnodig heeft beperkt in hun vermogen om snel te reageren op veranderingen in hun bedrijfsomstandigheden.
Het is moeilijk te zeggen of de Nieuwe Wet Duurzame Arbeidsmarkt een geslaagde actie is, omdat het effect van de wet op de arbeidsmarkt nog steeds wordt geëvalueerd. Sommigen beweren dat de wet de arbeidsmarkt heeft verbeterd, terwijl anderen beweren dat er nog steeds verbetering nodig is. In elk geval is het belangrijk om te blijven monitoren hoe de wet zich ontwikkelt en zijn effecten op de arbeidsmarkt te evalueren.